Thursday, June 5, 2008

ေရြတိဂုံသုိ ့တစ္ေခါက္





















ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန ့ဘုရားကုိသြားျဖစ္တယ္ဗ်
ဘုရားမွာ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္
ေကာင္းပဗ်ာ ျမင္သမွ်ေတြက ၾကည္ႏူးစရာေတြအျပည့္ဘဲဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဗုဒၵဘာသာလူမ်ဳိးေတြရဲ့ အထြတ္အျမတ္ေပါ့ဗ်ာ
လူေတြကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ ဘုရားပန္းေလးေတြကုိယ္စီနဲ ့
တစ္ကယ္ပါဗ်ာ ေျပာမျပႏုိင္ေအာင္ ပီတိျဖစ္တယ္
ဘုရားေပၚမွာဆုိရင္ အရမ္းေအးခ်မ္းတယ္ဗ်ာ
ဂုဏ္ပကာသနေတြမရွိဘူး
ဟန္ေဆာင္ျခင္းကင္းတယ္
အားလုံးရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးစိတ္ေတြ ပ်ံ့လြင့္ေနတယ္
ေလာကၾကီးနဲ ့ေ၀းတစ္ေနရာကုိ ေရာက္သြားသလုိဘဲ
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေတြနဲ ့ကင္းတယ္
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေတြ တစ္ေနကုန္ ဒါေတြနဲ ့မကင္းနုိင္ၾကေပမဲ့
ဘုရားရဲ့အရိပ္ေအာက္မွာ ကင္းတယ္
လူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာေတြကုိၾကည့္လုိက္ရင္ ေသာကေတြကင္းလုိ ့
မအားတဲ့အခ်ိန္ေလး ခဏမွာ ဘုရားကုိအေျပးအလႊားလာျပီး
ဖူးေျမွာ္ရေပမဲ့ ေမာရမွန္း ေမ့ေနၾကတယ္
ဘုရားအရိပ္ကမွ ေလာကၾကီးမွာ အရိပ္စစ္ပါ
ေအးခ်မ္းမႈ အစစ္အမွန္ေတြကုိ ဘုရားရဲ့အရိပ္ တရားရဲ့အရိပ္ကသာ
မုိးေပးနုိင္ပါလိမ့္မယ္ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေတြ တစ္ေန ့တစ္ေန ့
ခ်မ္းသာျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းအမွန္ကုိ
မသိဘဲ ေနကုန္ေနရတာ ႏွေျမာဖုိ ့ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ
တစ္ရက္ တစ္ရက္ အေမွာင္ေတြထဲမွာ တုိး၀င္ေနရတာ
ကုိယ္ခ်စ္တဲ့လူအတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႏွစ္ေနၾကတာ
ျမဳတ္မွန္းမသိ ျမဳတ္ေနရတာေတြဟာ
သံသရာကုိ မျမင္ဘဲ စြဲလမ္းမႈလြန္ကဲေနလုိ ့ျဖစ္ေနရတာပါ
ကဲပါဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ေတြ တစ္ရက္အသက္ၾကီးလာတာနဲ ့
တစ္ရက္တန္ဖုိးရွိလာေအာင္
သံသရာၾကီးကုိ ရြံရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ရာ လုိ ့ျမင္လုိက္ပါဗ်ာ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သံသရာၾကီးမွာ ၀ဲလယ္ခတ္မေနရေအာင္
နိဗၺန္ၾကီးကုိ ရက္တုိတုိနဲ ့ ကူးသြားရေအာင္
အခုဘဲ ဘုရားကုိသြားျပီး တရားအားထုတ္ၾကပါစုိ ့ဗ်ာ

No comments: