ရသ စာတုိ

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ခ္တစ္ခုကုိ ကုိယ္တုိင္ေရးခ်င္တာၾကာျပီဗ်..မေရးတက္တာလည္းပါတယ္.
အခု ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းပါးပါးေလးနားလည္ေတာ့လည္း ဘာေရးရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္
ကဗ်ာလား ..သုတလား...စီးပြားေရးလား...ႏုိင္ငံေရးလားေပါ့...ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ရယ္..ကၽြန္ေတာ္ၾကဳိတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ...မိတ္ေဆြတုိ ့လည္း
အက်ဳိးရွိေစခ်င္လုိ ့ ေကာင္းတာေလးေတြဘဲ ေရြးျပီးတင္မွာပါ..ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ႏုိင္ငံေရးသ
မားတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး..ဒါေပမဲ့ ၀ါသနာေတာ့ အေသပါတယ္..လုပ္လည္းလုပ္တယ္
ဖမ္းခံရမွာေတာ့ေၾကာက္တယ္ဗ် :P ဟုိတစ္ေလာက စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္က ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္က
ထိပ္ဆုံးကဘဲ ေနာက္ဆုံးကေရရင္ ထိပ္ဆုံးကလုိ ့ေျပာတာပါ :P ေနာက္တာပါ ဒါကလည္း ၀ါသနာ
အရမ္းပါလုိ ့ပါ.....ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေလာက ဖတ္လုိက္ရတယ္ဗ်ာ.....တစ္ကယ္ရီစရာေလးပါ
ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာဖတ္လုိက္ရတဲ့ အေၾကာင္းေလးတစ္ခုပါ.“ျမန္မာျပည္က..
(အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ကေပါ့) မနက္ဆုိရင္ အလုပ္သြားရတဲ ့အခါ ကားၾကပ္လို ့
ရထားၾကပ္လုိ ့စိတ္ပ်က္ေနၾကရတဲ ့သူေတြအတြက္ ေရးထားတာပါ...
စိတ္မပ်က္ၾကပါန ဲ့တဲ ့ ....အႏၵိယမွာဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ထက္ အဆ ၁၀ ဆေလာက္ဆုိးပါတယ္ဆုိဘဲ
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစာကုိ ဖတ္ျပီး ၀ါးလုံးကြဲေအာင္ ရယ္မိတယ္ဗ်ာ..စဥ္းစားၾကည့္ေလဗ်ာ
ကုိယ့္ေပၚက နုိင္ငံေတြကုိ အားက်ျပီး ဘယ္လုိ အတုယူရမလဲ ဆုိတာမစဥ္းစားဘဲ
ကုိယ့္ေအာက္ကႏုိင္ငံကုိသြားျပီး ယွည္ေနတယ္..အဲစာေရးဆရာ
“ႏြားေျခရာခြက္ထဲကဖားလုိျဖစ္ေနျပီ ” အဲဒီစာေရးဆရာကုိ ေျပာလုိက္စမ္းခ်င္တယ္...
ခင္ဗ်ား ယွည္ခ်င္ေသးရင္ အီသီယုိးပီးရား တစ္ႏုိင္ငံက်န္ေသးတယ္လုိ.